W okresie rozwoju dzieci bardzo często miewaj problemy z nieśmiałością. Nie lubią nowych miejsc czy ludzi. Ciężko nawiązać im z nimi kontakt, zwłaszcza jeżeli mają do czynienia z dorosłymi. Jest to zachowanie całkowicie normalne i związane z rozwojem osobowości dziecka. Ale co jeżeli dziecko w pewnych sytuacjach i miejscach całkowicie milknie? Co robić,  jeśli w domu bardzo chętnie rozmawia, hałasuje a w przedszkolu/szkole kompletnie przestaje się odzywać?

Przede wszystkim należy bacznie przyglądać się dziecku. Jeżeli problem utrzymuje się około miesiąca (sytuacja nie dotyczy pierwszego miesiąca w nowej szkole/przedszkolu) należy poszukać pomocy u specjalisty. Dopiero po takim czasie można bowiem zdiagnozować mutyzm wybiórczy.

Jest to zaburzenie, które rozwija się we wczesnym dzieciństwie. Cechuje się tym, że dziecko pomimo zdolności do rozumienia mowy oraz prawidłowo rozwiniętego aparatu artykulacyjnego odzywa się tylko i wyłącznie do określonych osób (najczęściej rodziców). Milknie w sytuacjach, gdy pojawia się w innym gronie. Istotne jest to, że dzieci cierpiące na mutyzm wybiórczy potrafią bawić się z innymi dziećmi, grać w gry, ale nadal milczą. Gdyby chodziło o zwykłą nieśmiałość to w sytuacji, gdy kontakt trwa już dłuższy czas, powinna ona ustępować. W przypadku mutyzmu tak się niestety nie dzieje.

Koniecznym krokiem do walki z tym problemem jest terapia. Im wcześniej problem został zauważony, tym szybciej możemy zobaczyć poprawę w funkcjonowaniu dziecka. Istotne jest to, żeby wspierać dziecko i nie wzmacniać w nim strachu przed mówieniem. Powinno się pomóc mu w zrozumieniu jego lęku i wspierać w pokonaniu. Dziecko nie może być karane za brak mowy. Jeżeli chodzi o sytuację w szkole to dobrze, żeby nauczyciel nie zwracała szczególnej uwagi na dziecko i traktował je na równi z pozostałymi (oczywiście zdając sobie sprawę z ograniczeń i metod terapeutycznych w pracy z dziećmi z mutyzmem wybiórczym). Zbytnie skupianie na dziecku swojej uwagi może potęgować jego lęk. Nie należy również zmuszać dziecka do mówienia i stosować w stosunku do niego presji. Powinno się jednak ustalać z nim nowe cele w pokonywaniu lęku przed mówieniem.

Jeżeli problem dotknął twojego dziecka, to bardzo serdecznie zapraszamy do nas! Wspólnie postaramy się rozwiązać ten problem.

Autor: 
Daria Kos

Źródła:

ICD-10, Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych, Rewizja X,1996, Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia, Kraków.

Skoczek, A. (2017). Przyczynek w sprawie etiologii mutyzmu.  Neurolingwistyka Praktyczna, (3), 31-46.

Foto: <a href=”https://pl.freepik.com/darmowe-zdjecie-wektory/aparat-fotograficzny”>Aparat fotograficzny zdjęcie utworzone przez freepik – pl.freepik.com</a>